Prof. Dr. Muhittin Kaplan bu haftaki İHÜ Ekonomi Seminerleri Dizisi'nde "Kırılgan Beş Ülke İçin İkiz Açık Hipotezi ve Asimetrik Nedenselliğin Doğrusal Olmayan Otoregresif Dağıtılmış Gecikme Modeli Kullanılarak Test Edilmesi" konulu bir bildiri sunacak. Özete buradan ulaşabilirsiniz.
Özet
Bu çalışma, Kırılgan Beş Ülke (Brezilya, Hindistan, Endonezya, Güney Afrika ve Türkiye) için ikiz açık (bütçe açığı ve cari açık) hipotezinin geçerliliğini doğrusal olmayan otoregresif dağıtılmış gecikme (NARDL) modeli kullanarak incelemeyi amaçlamaktadır. Bu anlamda çalışma, 1980-2021 döneminde Kırılgan Beş Ülke için ikiz açık hipotezinin geçerliliğini test ederken hükümet açıklarının cari açıklar üzerindeki asimetrik tepkilerini ve bunun tersini dikkate almaktadır.
Tahmin sonuçları, cari açık ile bütçe açığı arasındaki uzun dönemli ilişkinin doğrusal ARDL tahvil testi yaklaşımı tarafından reddedilirken NARDL yaklaşımının cari hesap modelinin (bütçe açığı modelinin), Brezilya, Güney Afrika ve Türkiye (Güney Afrika hariç tüm beş ülke için) değişkenleri arasındaki karşıt ilişkinin desteklediğini göstermiştir. Sonuçlar ayrıca, cari işlemler açığındaki bir azalmanın bütçe açığında artışa neden olurken cari işlemler açığındaki bozulmanın Türkiye için uzun vadede bütçe açığında azalmaya yol açtığını göstermiştir. Diğer ülkeler için cari açığa yönelik olumlu ve olumsuz şokların uzun vadede bütçe açığı üzerinde önemli bir etkisi yoktur.
Ayrıca simetri testlerinden elde edilen sonuçlar, bütçe açığındaki olumlu ve olumsuz değişimlerin cari etki üzerindeki etkilerinin Türkiye ve Güney Afrika için kısa ve uzun vadede önemli ölçüde farklılaştığını, Brezilya için sadece kısa vadede farklılaştığını göstermektedir. Son olarak, bu çalışmanın eşbütünleşme testi sonuçlarına ilişkin bulguları, cari açıkların Güney Afrika dışındaki Kırılgan Beşli ülkeler için bütçe açığından daha önemli bir sorun olarak göründüğünü ortaya koymaktadır. Bu nedenle, politika yapıcılar istikrar politikalarına öncelik verirken cari açıkları hedefleyen politikaların önce, bütçe açığını hedefleyen maliye politikasının ikinci sırada yer alması gerekmektedir. İlginçtir ki, Türkiye örneğinde her iki politika da önemli görünmektedir.
